Kayumba en andere critici van Kagame

Dinsdag 21 januari

Het Rwandese regime laat geen traan om de dood van hun vroegere kompaan. Patrick Karegeya, voormalig hoofd van de Rwandese inlichtingendienst, werd op 1 januari dood aangetroffen in zijn hotelkamer in Johannesburg. President Paul Kagame: 'Je kunt niet Rwanda verraden en dan verwachten dat je er mee weg komt. Het heeft gevolgen als je je land verraadt, het is slechts een kwestie van tijd. Elke landverrader kan niet aan die gevolgen ontsnappen.' Ook de minister van Buitenlandse Zaken, Louise Mushikiwabo, twitterde dat Karegeya zijn dood verdiende omdat hij het land had verraden dat hem had gemaakt tot wie hij was. De minister van Defensie, James Kabarebe, deed er nog een schepje bovenop: 'Als je ervoor kiest als een hond te leven, dan sterf je als een hond.'

Het zijn omineuze woorden voor de Rwandese oppositie in het buitenland. In Nederland lijken ze nu van twee kanten opgejaagd: door de Nederlandse Immigratiedienst én door het Rwandese regime. Een eerste Rwandees, Jean Claude, wacht in de Zoetermeerse cel op zijn hoger beroep. Als hij mag worden uitgezet naar Rwanda, ligt de weg open voor meer mensen, waaronder de vader van René Mugenzi die in Engeland woont en werd gewaarschuwd door de Engelse politie dat er een aanslag op hem werd beraamd. 

Een Belgische collega, Peter Verlinden,  noemde Nederland 'naïef' en vroeg zich af wanneer dit nou een keer zou veranderen. Met Teeven als staatssecretaris lijkt dat echter nog ver weg. Hij stigmatiseerde zo'n beetje de complete Hutu-gemeenschap in Nederland door 200 mensen aan te duiden als 'crimineel'. Overigens doet hij dit in navolging van Paul Kagame. Die vindt alle Hutu's in principe aanhangers van de genocide-ideologie. Alle Hutu's moeten daarom nog maar eens vergiffenis vragen voor de daden van alle Hutu's tijdens de genocide. Ook baby's en kleuters moeten op hun knieën en sorry zeggen. Hoe ging ook weer dat Bijbelse spreekwoord over de zonde die overging van de ouders op de kinderen tot in het derde of vierde geslacht? Kagame heeft blijkbaar een goede bijbelkennis.

Het bewind van Kagame laat steeds minder ruimte voor critici. In Engeland pleit Labour voor het stopzetten van de 90 miljoen pond steun die jaarlijks wordt gegeven. Ook in Nederland zou er discussie moeten zijn over de steun die wordt gegeven, maar tot nu toe blijven politici heel erg stil. Interesseert het ze niet of zijn ze het eens met het Rwandese regime? Het lijkt erop dat een grote moeheid zijn intrede heeft gedaan. Niet alweer dat gezeur over die dictatuur in Rwanda. 

Wie het zich niet kan veroorloven moe en stil te zijn, is de Rwandese gemeenschap. Aanstaande zaterdag wordt er gedemonstreerd op Het Plein en wordt er een petitie aangeboden. Er wordt om 11.00 uur gestart bij het ministerie van Buitenlandse Zaken.


Maandag 6 januari 2014

Met de dood van kolonel Patrick Karegeya is de onrust toegenomen onder de politieke tegenstanders van het Rwandese regime in het buitenland. Met name de woordvoerders en de prominenten onder de oppositie, maken zich zorgen over hun eigen veiligheid. Karegeya werd op 4 januari dood aangetroffen in zijn hotelkamer. Volgens het hotelpersoneel had hij een afspraak met een Rwandese zakenrelatie, met de naam Apollo. Volgens de politie wees zijn gezwollen nek erop dat mogelijk was gewurgd. De politie doet onderzoek. Aids zou ook een doodsoorzaak kunnen zijn , maar volgens vrienden die hem nog kort voor zijn dood spraken, was Karegeya zeer energiek en voelde hij zich niet ziek.

Karegeya was tot 2007 het hoofd van de Rwandese inlichtingendienst en ook verantwoordelijk voor de Congo-desk. Die afdeling die zorgde voor het systematisch plunderen van de Congolese rijkdommen. In 2007 ontvluchtte hij Rwanda en ging in Zuid-Afrika wonen. In de aanloop van de presidentsverkiezingen in 2010 ontvluchtten meer invloedrijke Rwandezen het land, waaronder Generaal Kayumba het voormalige hoofd van het Rwandese leger, Theodore Rudasingwa, ex secretaris generaal van de RPF en Gerald Gahima, de vroegere procureur generaal. Gevieren begonnen zij een nieuwe partij: het Rwanda National Congress. De partij was niet direct een doorslaand succes, daarom werd onder meer samenwerking gezocht met de partij van oppositieleider Ingabire, het UDF. Kayumba overleeft twee aanslagen in Zuid-Afrika. Critici zeggen dat de mannen Rwanda ontvluchtten omdat Kagame een eind wilde maken aan corrupte praktijken via de Congo-desk.  Karegeya en Kayumba werden in 2011 -in absentia- veroordeeld tot lange gevangenisstraffen voor onder andere het bedreigen van de staatsveiligheid. 

Het is niet de eerste keer dat tegenstanders van het Rwandese regime worden bedreigd of onder mysterieuze omstandigheden de dood vinden. 

Donderdag 2 januari 2014

Kolonel Patrick Karegeya, voormalig hoofd van de Rwandese inlichtingendienst heeft niet lang geleefd in het nieuwe jaar. Hij werd 1 januari in een hotel in Johannesburg waarschijnlijk gewurgd, aldus de politie. Het vermoeden bestaat dat een 'hitsquad' van het Rwandese regime verantwoordelijk is voor de moord. Karegeya, voormalig vriend van president Paul Kagame, ontvluchtte begin 2010 Rwanda en zocht zijn toevlucht in Zuid-Afrika. Karageya werkte de laatste jaren nauw samen met generaal Kayumba. Deze overleefde maar liefst twee aanslagen, eveneens in Zuid-Afrika.

Het spreekt voor zich dat de Rwandese gemeenschap geschokt is. Na de uitspraak in hoger beroep waarin Victoire Ingabire werd  veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf, in plaats van de eerdere 8 jaar, zorgt deze moord voor extra onrust. De ideeën over verzoening die Ingabire voorstaat, lijken te verdrinken.

En zo gaat centraal Afrika een jaar in van verdere oorlog en onrust. In Zuid-Soedan woedt een gemene oorlog, net als in de Centraal Afrikaanse Republiek. Ook in Congo wil het maar niet lukken met de vrede. Zo was er afgelopen maandag een soort van coup-poging die aan zo'n 100 mensen het leven kostte; maar ook de vrede met de rebellen van M23 schiet niet echt op. In Burundi is het ook niet rustig en tja, Rwanda. Uiterlijk zo vredig, veilig en voorspoedig, maar onderhuids gist en borrelt het. De afgelopen maanden is het regime zich strakker gaan opstellen. Oppositie in binnen- en buitenland hebben dat ondervonden, de moord op Karegeya is daarvan een voorlopig dieptepunt. Overigens in staatscourant New Times nog geen woord over de dood van de kolonel.

12 mei 2011

Rudasingwa klapt uit de school

In een openhartig interview met een Amerikaans radiostation vertelt voormalig chefstaf Theogene Rudasingwa over zijn dubbelleven als Rwandese vertrouweling van Kagame. Rdusingwa vocht nog zij aan zij met Kagame eind jaren tachting en begin jaren negentig. Onlangs werd hij veroordeelt tot 24 jaar gevangenisstraf. Rudasingwa woont tegenwoordig in de VS. Hij is mede-oprichter van een nieuwe politieke partij RNC, Rwanda National Congress afgelopen december.

Rudasingwa vertelt dat hij Rwanda ontvluchtte omdat hij niet langer een dubbelleven wilde leiden. Als een van de topfunctionarissern in Rwanda moest hij liegen over bijvoorbeeld de aanwezigheid van troepen in Congo. "Ik was toen ambassadeur in de VS. Natuurlijk geloofden ze me niet. Maar dan zeiden we altijd: waar waren jullie in 1994. Wie zijn jullie om kritiek op ons te hebben?" Dezelfde reactie werd gegeven als Amnesty International of Human Rights Watch weer eens met een kritisch rapport naar buiten kwam. 

De voormalige hoge officier in het regeringsleger wordt genoemd in het VN-mappingrapport waarin het Rwandese leger en Kagame beschuldigd worden van genocide in Oost-Congo eind jaren negentig. Toch is hij niet bang dat hij zich voor een tribunaal moet verantwoorden: "Ik was toen niet in Congo, maar was ambassadeur in de VS. Toch vind ik dat deze gruwelijkheden onze gezamenlijke verantwoordelijkheid zijn. Ik ben daarom bereid om op alle vragen antwoord te geven." Volgens Rudasingwa was het algemeen binnen de RPF bekend wat er zich allemaal in het land en in Oost-Congo afspeelde. 

Dat Rudasingwa nu veroordeelt is, past in een patroon, zegt hij. "Zodra een Hutu kritiek heeft op het regime, dan wordt hij door Kagame weggezet als genocidair, divisionist of terrorist. Kijk naar de voormalig manager van Hotel Rwanda en naar oppositieleider Victoire Ingabire." Rudasingwa wijst ook naar de toenemende verdeeldheid binnen leger en RPF: "Kagame keert zich nu niet alleen meer tegen de kritische Hutu's, iedereen die kritiek op hem heeft beschouwt hij als zijn vijand. Kagame is machtscorrupt. Zijn 'gut-instinct is om te doden."

Rudasingwa beschuldigt Kagame van grootschalige corruptie: "Hij gebruikt staatsgelden voor zichzelf. Neem de twee privé-vliegtuigen. Die zijn vanuit de staatskas betaald." 

Volgens Rudasingwa zijn er twee toekomstscenario's mogelijk. Als het Rwandese volk niets doet, als de internationale gemeenschap stil blijft, dan stevent het land volgens hem af op een nieuwe burgeroorlog. Het tweede toekomstscenario is een stuk positiever: daarin moeten alle Rwandezen samenwerken aan de democratie.

Vrijdag 24 februari 2012

RWANDA -Doodseskaders in Johannesburg?

Begin februari startte in Johannesburg het proces tegen zes mannen die er van verdacht worden twee aanslagen te hebben gepleegd op luitenant generaal Faustin Kayumba. 

Kayumba is een voormalige kameraad van president Paul Kagame, maar vluchtte in 2010 naar Zuid-Afrika, omdat hij zich niet langer kon conformeren aan het beleid van Kagame.  Als 'beloning' voor zijn vlucht werd Kayumba in het voorjaar van 2011 (in absentia) door een Rwandese rechtbank veroordeeld tot een zware gevangenisstraf voor onder meer voor banden met de Huturebellen in Oost-Congo (FDLR). Kayumba is er vast van overtuigd dat een ander deel van die 'beloning' bestond uit een aantal aanslagen op zijn leven. 

Op 27 juni 2010 vond een eerste aanslag plaats, een tweede was kort erop, terwijl hij lag te herstellen in het ziekenhuis. Volgens Kayumba droegen de twee aanslagen het kenmerk van president Kagame. Er werden zes mannen gearresteerd die de aanslagen gepleegd zouden hebben.

Het proces tegen de zes van de moordaanslagen op Kayumba bestaat eigenlijk uit twee processen: een per moordaanslag. Bijna direct na het begin van het eerste proces werden vier mannen vrijgelaten. De kroongetuige voor de aanslag in het ziekenhuis trok zijn verklaring in; die zou onder druk zijn afgelegd. Daarmee verviel de basis van de aanklacht.

Degene die gezien wordt als het brein achter beide aanslagen, Pascal Kanyandelwe is echter niet vrijgelaten. Hij staat nu dus alleen terecht voor de eerste aanslag. Hij hoorde deze week hoe een getuige (Adriani Kamali) vertelde dat hij benaderd was door een zekere Vincent. Kamali werd eerst gevraagd mee te doen met een overval om geld terug te halen dat gestolen was van de broer van Vincent. Toen Kamali besefte dat het ging om meer dan alleen een overval. dat er sprake was van een moordaanslag, weigerde hij mee te doen. Ook toen hij zo'n 13.000 dollar kreeg aangeboden. Kamali zegt dat hij zich realiseerde om wie het ging toen hij hoorde van de eerste aanslag op Kayumba. Het huis dat op het journaal werd getoond, was hetzelfde als het huis dat hij in de gaten had moeten houden. 

Steeds vaker is er sprake van zogenaamde 'doodseskaders' die critici in het buitenland de mond moeten snoeren. Zo waarschuwde de Britse politie vorig jaar enkele leden van de Rwandese oppositie voor een mogelijke aanslag. In Zweden, waar een kleine maar harde kern Rwandese critici zich bevindt, zoals Jean Bosco Gasasira van de verboden krant Umuvugizi en Frank Habinera van de Groene partij, zijn de Rwandezen ook niet veilig. Gasasira dook begin dit jaar onder omdat hij vreesde voor zijn leven. Even daarvoor had Zweden beleefd een Rwandese diplomaat gevraagd terug te gaan naar Kigali. Hij was betrapt op spionagepraktijken.

De vlucht van Kayumba naar Zuid-Afrika heeft de diplomatieke banden tussen beide landen onder druk gezet. Rwanda heeft herhaalde malen om uitlevering gevraagd van Kayumba en zijn vrienden, Zuid-Afrika heeft telkens geweigerd. Rwanda zegt blij te zijn met de vrijlating van de vier beklaagden. Volgens hen toont het aan dat Kayumba en de zijnen niets anders dan leugens vertellen.

Mocht blijken dat Rwanda te maken heeft met de aanslagen, dan heeft Kagame een groot probleem. De steun van zijn beste bondgenoten De Verenigde Staten en Engeland is al aan het afbrokkelen. Betrokkenheid bij de aanslag zou dat proces wel eens in een stroomversnelling kunnen doen belanden.


3 oktober 2011

RWANDA: President Paul Kagame heeft waarschijnlijk een paar slapeloze nachten achter de rug. Een van zijn vroegere vertrouwelingen, dr. Theodore Rudasingwa, verklaarde vorige week vrijdag dat Kagame schuldig was aan het neerschieten van het vliegtuig met daarin de Rwandese en Burundese president, 6 april 1994. De dood van de Rwandese president (een Hutu) was het startsein voor de genocide die drie maanden zou duren en 800.000 tot 1 miljoen Tutsi's en gematigde Hutus het leven zou kosten.

Rudasingwa was een van de vertrouwelingen van Paul Kagame. Hij was bij de onderhandelingen in Arusha, hij was de eerste secretaris generaal van de RPF, hij was ambassadeur in de Verenigde Staten en directeur van het kabinet van de president. Rudasingwa klapte al eerder dit jaar uit de school bij de BBC

Rudasingwa vluchtte zo'n anderhalf jaar geleden uit Rwanda. Hij werd begin dit jaar bij verstek veroordeeld tot 35 jaar gevangenisstraf vanwege staatsgevaarlijke activiteiten, divisionisme, desertie en het beledigen van de president. Hij werkt nauw samen met onder meer de generaals Kayumba en Karegeya. Ook zij werden bij hetzelfde proces bij verstek tot lange straffen veroordeeld. Kayumba ontsnapte ternauwernood aan een aantal aanslagen in Zuid-Afrika, het land waar hij naar toe vluchtte. Samen met Gerhard Gashima staan deze vier aan de basis van een nieuwe politieke partij die vorig jaar december werd opgericht: the Rwanda National Congress (RNC). 

Eerder al schreef  journalist Jean Pierre Mugabo in 1998 een lang artikel met onthullingen over het neerstorten van het vliegtuig. Mugabo had gewerkt op de propaganda-afdeling van de RPF, de regeringspartij van Kagame. Later vertelde een voormalige bodyguard van Kagame over de rol van Kagame. En een voormalige officier van het leger, Abdoel Ruzibiza, legde zijn getuigenis vast in een boek: The secret history.  Ruzibiza stierf een nog steeds onopgehelderde dood. Voor hij stierf legde hij een gedetailleerde getuigenis af voor een Franse onderzoekscommissie. Deze Franse onderzoekscommissie oordeelde uiteindelijk dat Kagame schuldig was het neerhalen van het vliegtuig. Maandag 21 februari 2011

Volgens de New Times was er eind januari in Pretoria, Zuid-Afrika, een vergadering van zo'n tien aanhangers en leden van de FDLR, de Hutu-rebellen in Kivu. Onder de tien ook de kolonels Kayumba en Karegeya. Zij zouden zijn aangewezen als postiljons d'amour tussen de rebellen in Kivu en de buitenwereld. Volgens de New Times gaan de twee wapens kopen en de FDLR helpen met een promotiecampagne.  Ook aanhangers van oppositieleider Ingabire zouden bijeenkomsten organiseren om steun te betuigen aan de FDLR. De New Times weet dit alles dankzij een hoge FDLR officier, luitenant colonel Abraham Sam Bisengimana, die zich vorige week heeft overgegeven aan vredesmacht Monusco. Dit in het kader van hun demobilisatieprogramma. Het is al de vierde hoge officier die zich overgaf dit jaar. Volgens Bisengimana (ook wel bekend als Sam Mutima-Kunda) meldde hij zich bij Monusco, niet omdat hij zo graag wilde, maar vanwege interne conflichten. De commandant van de FDLR zou vriendjes uit zijn eigen streek hebben binnengehaald en hen hoge posten hebben gegeven. Voor Bisengimani was de maat vol toen er een arrestatiebevel tegen hem   werd uitgevaardigd door zijn commandant omdat hij de FDLR in discrediet zou hebben gebracht. 

Bisengimana was verantwoordelijk voor de recrutering en het mobiliseren van de bevolking. Hij was ten tijde van de genocide in 1994 officier van het Rwandese leger en vluchtte naar Kivu.


Vorig jaar hebben, volgens Monusco, zo'n 1881 rebellen van de FDLR, zich vrijwillig gemeld om ontwapend en gerepatrieerd te worden. Onder hen bevonden zich 64 officieren.

Dinsdag 18 januari

Inmiddels heeft de Rwandese politie een internationaal opsporingsbevel doen uitgaan voor de   vier RPF-dissidenten onder leiding van generaal Kayumba. Zij werden afgelopen vrijdag in absentia veroordeeld. Generaals Kayumba en Rudasingwa kregen 24 jaar gevangenisstraf. Zij werden schuldig bevonden aan het vormen van een terroristische groepering, het bedreigen van de staatsveiligheid, ondermijnen van de publieke orde, het beledigen van de president en desertie uit het leger. Patrick Karegyeya en Gerhard Gashima kregen 4 jaar minder omdat zij niet deserteerden.   Lees hier meer over de Kayumba cs

5 januari 2011

Gisteren werden hoge straffen geeist voor vier voormalige vertrouwelingen van de Rwandese president Paul Kagame. De vier waren niet aanwezig bij hun proces voor de militaire rechtbank; zij zijn begin vorig jaar gevlucht naar het buitenland. Voormalig luitenant-kolonel Kayumba en voormalig chef-staf Rudasingwa hoorden 35 jaar tegen zich eisen. Zij worden onder meer beschuldigd van staatsgevaarlijke activiteiten, ondermijnen van de openbare orde, divisionisme, beledigen van de president en desertie. Voormalig kolonel Patrick Karegeya en dr. Gerald Gahima werd 30 jaar gevraagd. Zij worden niet beschuldigd van desertie. De vier keerden zich vorig jaar tegen het regime van Kagame en vormden vorige maand een nieuwe politieke partij: Rwanda National Congress (RNC). Dat de naam lijkt op die van het Zuid-Afrikaanse ANC is niet toevallig. Kayumba en Karegeya vluchtten vorig jaar naar Zuid-Afrika. Ondanks herhaald aandringen weigert Zuid-Afrika beide oud-officieren uit te leveren aan Rwanda; sindsdien staat de verhouding tussen beide landen onder druk. Volgens VN-waarnemers zijn Kayumba en Karegeya ook betrokken bij het ronselen van rebellen in Oost-Congo. Op 14 januari is de uitspraak van de militaire rechter.


23 december 2010

Rwanda: Op 5 januari begint het proces tegen de naar Zuid-Afrika gevluchte officieren Kayumba en Karayega en hun companen Gahima en Rudasingwa. Het kwartet heeft zich nog niet gemeld in Kigali en zal zich ook niet melden de komende dagen. Ze worden beschuldigd van de vorming van een terroristische groepering, divisionise en staatsgevaarlijke activiteiten. 

Mochten de heren zich toch nog melden bij de rechtbank, dan komen ze daar UDF-penningmeester Alice Muhirwa en UDF-secretaris Sylvain Sibomana tegen. De UDF is de partij van oppositieleider Victoire Ingabire, die sinds 14 oktober gevangen zit. Beide UDF-leden staan terecht omdat zij deze zomer deelnamen aan een demonstratie waarvoor geen toestemming was gegeven door de Rwandese autoriteiten.

20 december 2010

De vier dissidenten richten een eigen partij op: 

16 december 2010

Woensdag 1 december Twee maanden geleden al meldden mijn contacten in Noord-Kivu dat de naar Zuid-Afrika gevluchte Rwandese Tutsi-generaals Kayumba en Karegeya druk aan het ronselen waren in Noord en Zuid Kivu. Ze bereiden een inval voor in Rwanda. Ook de mensenrechtenactivist Sylvestre Bwira bevestigde gisteren in een gesprek met Justitia et Pax en Mensen met een Missie dat de generaals actief zijn in de regio en daarmee zorgen voor meer instabiliteit. Duidelijk wordt ook dat het CNDP steeds verder verdeelt raakt: een deel staat achter Bosco Ntaganda (gezocht door het Internationaal Strafhof) die door Kabila is gevraagd orde op zaken te stellen onder de Hutu rebellen van het FDLR en zijn eigen mensen. Ntaganda is ook de verbinding tussen Kinshasa en Kigali. Een ander deel van de CNDP is  Nkunda (onder arrest in Kigali) trouw gebleven en schaart zich achter Kayumba en Karegeya. 

Daarnaast zorgen steeds wisselende bondgenootschappen voor veel onrust in het gebied. Nog niet zo lang geleden was duidelijk wie een vijand was en wie niet. Vochten Hutu's tegen Tutsi's. Nu echter veranderen allianties bijna met de dag en vechten Hutu's en Tutsi's zij aan zij. Zelfs oude vijandschappen zijn ondergeschikt aan de controle over de grondstoffen. Kagame beziet dit alles met argusogen en stuurde zijn minister van Defensie naar Kinshasa. In Goma  worden een voor een de belangrijkste aanhangers van Nkunda vermoord.