Lokale verkiezingen in Rwanda

Donderdag 24 februari 2011

Dat het niet helemaal lekker liep met de lokale verkiezingen in Rwanda was wel duidelijk: mensen die zich letterlijk achter de man of vrouw van hun keuzen moesten scharen, waarna niet de stemmen maar de mensen werden geteld, stembiljetten die werden gejat, mensen die stemmen veranderden op biljetten. Het stond in Pravda New Times en dus is het zeker waar. 
 

Maar de situatie is veel erger, aldus de vice voorzitter van oppositiepartij UDF-Inkingi. Op sommige locaties werden mensen gedwongen op bepaalde kandidaten te stemmen, op andere locaties werden mogelijke kandidaten zó bedreigd, dat ze hun kandidatuur introkken. De bedoeling is duidelijk, zegt de UDF: regeringspartij RPF wil haar machtsbasis lokaal versterken. De oppositiepartij vindt dat deze verkiezingen ongeldig moeten worden verklaard en dat er nieuwe verkiezingen moeten komen. Dat daar weinig kans op is, beseft ook de UDF. Zij weet ook dat de kiescommissie onder leiding van Karangwa, die een goed verloop van de verkiezingen zou moeten garanderen, alleen de oren laat hangen naar de president.  
 

De lokale verkiezingen begonnen begin februari en eindigen begin maart met de gemeenteraadsverkiezing in Kigali.
mij een lijst met telefoonnummers achtergelaten. Dat is echte vriendschap! 
 


Dinsdag 22 februari 2011

Soms is his masters voice New Times werkelijk hilarisch. Zoals vanochtend. Het hoofdartikel spreekt trots over vlekkeloos verlopen lokale verkiezingen. Zo'n vijf miljoen mensen hebben gisteren gestemd voor hun districtsbestuur. Hoe vlekkeloos de verkiezingen zijn verlopen, lezen we twee artikelen verder. Daar staat dat vier mensen van een stembureau in de kraag zijn gevat omdat ze stembiljetten hadden gepikt. Ze werden gesnapt met maar liefst 16 biljetten in hun zak. Volgens de politie wilden de vier de stembiljetten gebruiken voor hun favoriete kandidaat. En in de Oostelijke Provincie, zo lezen we in dezelfde krant, zijn tien mensen opgepakt omdat ze knoeiden met de stemmen. De krant weet het toch positief te brengen: de malversaties zijn een teken van stevige concurrentie tussen de kandidaten. 

Maandag 7 februari

image

Bron: New Times

Rwanda heeft een merkwaardige manier gevonden om de lokaal te stemmen: iedereen gaat achter zijn of haar kandidaat staan. Dat dit een vrije keus in de weg staat behoeft geen betoog: iedereen kan zien op wie je stemt. In een land dat gecontroleerd wordt door één enkele man met zijn partij, is er moed voor nodig om openlijk tegendraads te stemmen. Dat stemmen op deze manier ook gevaarlijk kan zijn, b

ehoeft evenmin een betoog: iedereen weet wie op wie stemt. Volgens Karangwa, voorzitter van de verkiezingscommissie is er niets mis met dit systeem. "Het is efficient en goedkoop. Tegelijkertijd test het systeem de eerlijkheid van de kiezer naar zichzelf en naar hun dorpsgenoten." 

Meneer Karangwa denkt echt dat mensen in volle overtuiging achter hun vijand gaan staan vanwege zijn prachtige ideeen en hun vriend in de kou laten staan omdat hij onzin uitkraamt. Meneer Karangwa denkt echt dat daar na het stemmen geen ruzie van komt in het dorp. Dat iedereen in volle harmonie weer een primusje pakt met elkaar. Meneer Karangwa denkt echt dat mensen de druk kunnen weerstaan om toch te stemmen op de kandidaat van hun voorkeur, in plaats van op de chef van de plaatselijke RPF, de partij van president Kagame. 

Het regime van Kagame is doodbenauwd voor haatzaaiende media. Die krijgen hoge gevangenisstraffen als ze de staatsveiligheid bedreigen door ophitsende artikelen. Karangwa zou zich voor een onafhankelijke rechter moeten verantwoorden, omdat hij een dergelijk systeem toestaat, dat garant staat voor haat en onrust in dorpen en wijken.

Vrijdag 4 februari 2011

Rwanda: Vandaag zijn er lokale verkiezingen in Rwanda. The New Times bericht dat het NEC (National Electoral Council) gaat samenwerken met de landelijke politie. Lijkt mij een zorgelijk bericht. Zoiets duidt meestal op meer repressie en controle. Volgens dezelfde New Times zijn er 300 waarnemers die er op zullen toezien dat de verkiezingen goed verlopen. Ik ga eind deze maand naar Rwanda, kijken hoe in Kigali de gemeenteraadsverkiezingen verlopen. Geen wereldnieuws.

Rondom Victoire zit weinig beweging. Nog steeds in dezelfde cel, in dezelfde gevangenis. Volstrekt illegaal, want een procesdatum is niet vastgesteld. Wordt het niet tijd dat onze minister van Buitenlandse Zaken eens wat minder stille diplomatie betracht en met luide stem op haar vrijlating aandringt? In Iran was hij te laat; laat niet hetzelfde gebeuren met Rwanda.

Vrijdag 7 januari 2011 

RWANDA, LOKALE VERKIEZINGEN Op 6 februari tot en met 2 maart vinden in Rwanda lokale verkiezingen plaats. Volgens de Nationale Verkiezings Commissie (NEC) hebben zo'n 5,5 miljoen Rwandezen zich laten registreren. 

  

In Rwanda wonen ongeveer 11 miljoen mensen. 

  

 

In augustus gingen 5,1 miljoen Rwandezen naar de stembus om hun president te kiezen. Paul Kagame werd toen voor een tweede termijn gekozen met ruim 93 procent van de stemmen. De verkiezingen verliepen toen niet helemaal gladjes: in sommige dorpen werden stemkaarten de avond ervoor al opgehaald, op andere lokaties werden mensen 'geholpen' met stemmen. Maar veel erger was dat de stembussen anderhalve dag zoek waren. 

Als eerste worden in februari de dorpscommissies gekozen, zeg maar de wethouders. Vervolgens zijn er verkiezingen voor raden per cel, sector en district. De laatsten die worden gekozen, begin maart, zijn de wethouders van Kigali. Of er buitenlandse waarnemers zullen zijn, weet ik nog niet. Ik ga er waarschijnlijk wel naar toe.

Vrijdag 4 februari 2011

Rwanda: Vandaag zijn er lokale verkiezingen in Rwanda. The New Times bericht dat het NEC (National Electoral Council) gaat samenwerken met de landelijke politie. Lijkt mij een zorgelijk bericht. Zoiets duidt meestal op meer repressie en controle. Volgens dezelfde New Times zijn er 300 waarnemers die er op zullen toezien dat de verkiezingen goed verlopen. Ik ga eind deze maand naar Rwanda, kijken hoe in Kigali de gemeenteraadsverkiezingen verlopen. Geen wereldnieuws.

Rondom Victoire zit weinig beweging. Nog steeds in dezelfde cel, in dezelfde gevangenis. Volstrekt illegaal, want een procesdatum is niet vastgesteld. Wordt het niet tijd dat onze minister van Buitenlandse Zaken eens wat minder stille diplomatie betracht en met luide stem op haar vrijlating aandringt? In Iran was hij te laat; laat niet hetzelfde gebeuren met Rwanda.

Oh ja, en met mijn iPhone is het allemaal toch nog goed gekomen. Ben weer helemaal mobiel!