Ehh, wat doen we als een organisatie ons vraagt om naar een persconferentie te komen en betaalt voor een artikel in de krant? De journalisten van Le Canard du Nord kijken me met vragende ogen aan, de directeur schuifelt met zijn voeten. Ik heb net uitgelegd dat je je lezers ALTIJD duidelijk moet maken wat ze lezen en dat je de zaken NIET door elkaar moet halen. Dus niet je eigen opinie frommelen in een verslag. Daar houden ze namelijk van bij Le Canard. Als je een opiniestuk wil schrijven, dan zet je er opinie boven. Als je een interview hebt geschreven, dan zet je er interview boven. Dan weten je lezers namelijk precies waar ze aan toe zijn.
De vraag van een van de journalisten verrast me niet. Bedrijven, overheden en organisaties in Benin willen niet adverteren, maar gebruiken redactionele kolommen om hun eigen imago op te poetsen en producten te promoten. Veel sjieker dan een advertentie. De kranten die bijna allemaal zo arm zijn als een kerkrat, doen er aan mee. Naar de maan met de principes.
Het gaat er om dat de zaken helder zijn voor de lezer. Een advertentie is een advertentie, een redactioneel stuk is een redactioneel stuk. Overigens doen we er in Nederland natuurlijk ook aan mee, al wordt een redactie niet betaald naar een persconferentie te gaan om er vervolgens een stuk over te schrijven. Via een omweg worden er natuurlijk ook stukken geschreven die meer met PR te maken hebben, dan met eerlijke journalistiek. Dat geeft niks. Als we maar weten wat we lezen. In Nederland hebben we een tussenvorm gevonden: de advertorial. Een advertentie verzorgd door de redactie van het blad. Iedere Nederlander, nou ja, bijna iedere Nederlander weet dat een advertorial weinig te maken heeft met onafhankelijke journalistiek. Een advertorial wordt gewoon betaald door degene die door de advertorial in het zonnetje wordt gezet.
Voor le Canard du Nord kwam ik dus met deze oplossing. Op die manier kunnen ze toch wat centjes verdienen, zonder dat de krant de handen vuil maakt. Oh ja, en zet NOOIT de naam van een eigen journalist bij een advertorial ….. De hele equipe knikte braaf.
Soms moet je een beetje geluk hebben: We zijn bezig met een stuk over taxi-motos (motoren die als taxi fungeren) en de gevaren voor rijder, passagier en anderen. Rijden we langs een ambulance waar net een gewonde motorjongen naar binnen wordt gehesen. Uit journalistiek oogpunt zijn we natuurlijk net te laat: we hadden het ongeluk moeten zien gebeuren én fotograferen.