Eerder gepubliceerd: volkskrantreizen.nl
Het weer in de Limousin is als het gebied: ruw, heftig en altijd onvoorspelbaar. Engelsen slaan er voor op de vlucht.
De Limousin is een knorrig gebied, dat zich slechts aan hen die echt werk van haar maken, in volle schoonheid toont. Het klimaat is ruw. Dat vinden wij prettig, want argeloze toeristen hebben het na een paar dagen wel gezien hier. Als het regent, regent het met bakken en minstens een hele week achtereen. Als het sneeuwt, sneeuwt het met ladingen, zodat alle wegen de eerste 24 uur onberijdbaar zijn. Als het koud is, is het direct min 15 en vriezen je handen overal aan vast. Als het heet is, rukt de brandweer uit en start vanaf dag 1 de helikopterwacht vanwege mogelijke bosbranden. Ik heb al vaak een vluchtkoffertje klaargezet, samen met de poezenmanden, omdat vlakbij, in ieder geval zo leek het vanwege de dreigend zwarte rookwolken, het bos in brand stond.
Wij zijn inmiddels van het klimaat gaan houden. Het hoort onlosmakelijk bij de Limousin. Engelsen echter, hebben net als die argeloze toeristen, geen flauw benul. Ze denken ergens op het vriendelijke Franse platteland, de slag van hun leven te slaan met dat supergoedkope huisje of dat fantastische stuk grond. Ze toeren vrolijk rond in de zomer, bezoeken de marktjes, drinken voorzichtig een pastis en blijven elkaar feliciteren met hun aankoop. Intussen hebben ze huis en haard verkocht in Engeland om dat koopje te kunnen financieren én om het dagelijkse pain te kopen.
Ze puffen soms wat in de schaduw
‘Hot isn’t it?’,
‘Yes dear, have another beer’,
mopperen wat op de aanhoudende regen
‘Don’t worry dear, it’s unusual according to the grocer’
en glijden onschuldig het najaar in.
De eerste storm zwiept hun halve, die zomer provisorisch gerepareerde, dak van het huis.
‘Did you notice anything darling?’
De tweede gooit hun derdehands camper de heuvel af en tijdens de derde storm bezwijkt de statige douglasspar en neemt en passant de schuur mee.
Tijdens dat eerste najaar feliciteren de Engelsen in de Limousin elkaar nog maar een enkele keer en dat is als er niets is vernield bij windkracht 10.
Ze moeten ook nog veel leren over de periode die na het stormseizoen volgt.
Bijvoorbeeld:
dat nat hout slecht stookt,
dat een open haard erg romantisch is, maar geen bedreiging is voor de ijsbloemen op je ramen en de ijspegels op je dekbed,
dat een geiser bevriest als hij niet brandt
dat het toilet bevriest als je niet piest in de nacht
dat je beter niet kunt bezuinigen op winterbanden
dat je een flinke voorraad voedsel, drank en water nodig hebt in geval van een overstroming of insneeuwing
Na de winter wordt er weinig meer gefeliciteerd en komen de eerste brochures van Spanje op tafel.
“Life overthere is really much cheaper dear’
‘Spanish is so much easier to learn, don’t you think?’
en na een wederom storm- en regenachtig voorjaar bieden de meeste Engelsen hun Franse droom te koop aan. Tegen elk aannemelijk bod.
Leve het weer in de Limousin.