Een verrassende ontknoping van de dag. Twee van de journalisten van Le Canard blijken deel uit te maken van een groep landelijke journalisten die zich verenigd hebben om te schrijven over corruptie. De hoofdredacteur Alberique is penningmeester en Michel zelfs voorzitter. Ze hebben een persconferentie belegd om een aantal voorlopige conclusies te presenteren aan hun collega-journalisten. Ik verdenk ze er wel van gebruik te maken van mijn aanwezigheid om meer ruchtbaarheid te geven aan hun activiteiten en dat de persconferentie dus niet helemaal toevallig vandaag werd gehouden. Dat schrijven over corruptie is niet zonder risico. Michel vertelde me dat ze bedreigd werden vanwege hun onderzoek naar fraude bij de bouw van de Assemblee, de Tweede Kamer. Het is nu bijna onmogelijk om het onderzoek voort te zetten. Vandaar dat ze in hun persconferentie het publiek opriepen naar voren te komen als getuige of te komen met bewijzen. Achter de rug van de voorzitter en de penningmeester hangt hun president Boni Yayi. Net voor de persconferentie begint, halen ze hem van de muur. Ze willen niet op TV komen terwijl de president als een wakende engel boven hen hangt.
Onderzoek naar corruptie in Benin is als vissen in volgepropte visvijver. Onderwerpen te over. Op de persconferentie maken ze bekend dat er ambtenaren zijn die voor zichzelf geboorteakten opmaken en in hun dossier stoppen, voor kinderen die ze nooit kregen. Op die manier komen ze in aanmerking voor allerlei tegemoetkomingen. Zo zijn er in Benin dus meer kinderen dan er in werkelijkheid rondlopen. Maar ik kan me ook het tegendeel voorstellen: geboorten die nooit zijn aangegeven. Als er de bevolking dus geteld zou worden op basis van geboorteakten, dan zou er dus weinig van kloppen.
Zo wordt er in Parakou, de vestigingsplaats van Le Canard, fiks gesjoemeld met grond. Er blijken kinderen van 13, 14 jaar te zijn die grote lappen grond bezitten. Helemaal duidelijk is het me niet, ik zal er vandaag eens een onderzoekje op los laten door Michel te bevragen. Het baart me zorgen dat de beschuldigingen niet concreet zijn gemaakt en dat het onderzoek pas een week geleden is gestart.
De beschuldiging gemeentelijke betalers extra geld vragen als ze leveranciers komen betalen, is meer concreet. Het gaat om De kassiers vragen 20 tot 40 procent van de te ontvangen som. Handje contantje, vaak met medeweten van hun chef, die natuurlijk ook zijn deel krijgt. Wie niet betaalt, komt onder aan de stapel te betalen rekeningen. De beschuldigingen richten zich met name op één persoon van wie -volgens de groep journalisten- onomstotelijk vaststaat dat hij de mensen chanteert. Die bewijzen worden overhandigd aan justitie.